මේ වසන්තය ගෙවී යන්නට ළඟයි
ඔබ පිපී හිනැහුනේ අවසාන දවසකයි
හිඳුණු ජීවිත පතුල හාරා
නුඹට දෙන්නට සෙනෙහෙ දිය බිඳුවක්
සොයමි මම තවමත්
පෙමට සරි වුණ බැලුම් ඇති මුත්
බලනු කෙලෙසද අඳුරු වූ දෑසින්
යනෙනු බෑ නුඹෙ දෑත අරගෙන
නොවේ කාලය නුඹ සිතන මනරම්
කියූවද නුඹ ජීවිතේ ගැන
මිහිරි සැමරුම් හුරු සසර මතකෙන්
නොවී හිනු මැන මගේ සොඳුරිය
ඉදුණු හිසකේ සිනාසෙයි රහසින්
කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ
බණ්ඩාර බෙලිකැටමුල්ල
දර්ශන වික්‍රමතුංග
No comments:
Post a Comment