පාසල් උයනේ නා ගස් හෙවණේ
පෙරදා පෙරදා පෙරදා පෙරදා
සැණකෙළි දිනයේ මතකද අප හමු වූවා
ආදි සිසුන් ගේ මල් සල ළඟ දී
පැරණි හැඟුම් මතු කරවා
සොඳුරු සිනා පා ආදර හැඟුමින් පිළි ගත්තා
පාට පාට විදුලි පහන් නිවී නිවී යළි දිලී ගියා
බිඳී තිබුණු මා හදවත් මල් මී එයින් සසල වූවා
පියවි ලොවින් මොහොතක් සමු ගෙන
සිහින ලොවේ වල්මත් වූවා
පාසල් උයනේ තුරුලිය ගොමුවේ
මලින් පිරී තිබුණා
එනමුදු කාලය සැඩපහර වැදී
සිතුවිලි සිත්තම් බොඳ වූවා
සිතුවම් නිවහන් ගරා වැටී ඇත
යළි එය ගොඩ නංවන්න එපා
අතීත මතකය මිය යන්නට හැර
පෑරුණු සිත මගෙ සුවපත් වන්නට
ඔබ සිත් දැහැනින්
මම සමු ගනිමි ප්‍රියේ
අයිවෝ ඩෙනිස්
?????
ප්‍රේමසිරි කේමදාස
No comments:
Post a Comment